In de middag van woensdag 26 maart vond de tweede SIVMO Kennissessie plaats! Dit keer in het teken van de Brede Welvaart en verkeersmodellen. Tijdens deze bijeenkomst kwamen verschillende overheden en kennisinstellingen bij elkaar. We hebben met de deelnemers de (on)mogelijkheden verkent om met de huidige beschikbare verkeers- en vervoersmodellen de indicatoren van de brede welvaart (beter) in beeld te brengen. Om zo meer richting te kunnen geven aan de eventuele gezamenlijke innovatie en ontwikkeling van verkeersmodellen in relatie tot Brede Welvaart.
Jos Kalfsbeek opende de middag namens het samenwerkingsverband SIVMO. De eerste helft van de
middag stond in het teken van de Brede Welvaart in de praktijk. Daniëlle Snellen (Planbureau voor de Leefomgeving), Sjouke Wieringa (Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat) en Barry Ubbels (Gemeente Amsterdam) namen ons mee hoe zij omgaan met de Brede Welvaart.
Vervolgens werden er drie verschillende stellingen ingebracht door Marieke van der Tuin (TNO),
Robert Cellissen (Rijkswaterstaat) en Marco van Burgsteden (CROW).
- Stelling 1: just do it!. Robert benadrukte het belang van een pragmatische aanpak bij het
gebruik van verkeersmodellen voor brede welvaart. Hij stelde dat we moeten beginnen met
het laaghangend fruit. Verkeersmodellen zijn een instrument om beslisinformatie mee te
genereren maar geen totaaloplossing voor brede welvaartsvraagstukken. Ze leveren
uitkomsten op die als invoer dienen voor vervolganalyses. Hoewel verdelingseffecten
uitdagend kunnen zijn, is het belangrijk om te beginnen en te leren van de ervaringen. - Stelling 2: Hoe kunnen we nog tot beslissingen komen? Op basis van input van Marieke van
der Tuin (TNO) besprak Robert ook de complexiteit van brede welvaart door de grote set aan
indicatoren. Naar aanleiding van haar introductie, werd benadrukt dat het toevoegen van extra
indicatoren niet de prioriteit moet zijn, maar dat het vinden van minimumwaardes en weging
methodes tussen dimensies belangrijker is. Harde cijfers zijn vaak gewenst in het proces, maar
kunnen politiek worden. Modellen kunnen goed ondersteunen bij het toepassen van een
ondergrens. - Stelling 3: Brede welvaart valt niet te vereenvoudigen met verkeersmodellen! Marco stelde dat
brede welvaart te complex is om volledig met modeltechniek te benaderen. Hij benadrukte dat
we niet alles in modellen moeten willen vangen en dat kwalitatieve benaderingen soms
bruikbaarder zijn. Het werken met bandbreedtes kan een middenweg zijn om met deze
complexiteit om te gaan. Ook als modelprognoses niet uitkomen, kunnen ze toch van waarde
zijn geweest. Op basis van de ze stellingen is in drie deelgroepen discussie gevoerd over Brede Welvaart en verkeersmodellen.
Resumerend
Het was een informatieve bijeenkomst met rijke oogst. Op basis van de bijeenkomst kijken de
SIVMO leden wat dit betekent voor het SIVMO-werkplan en werkprogramma. Ingrediënten uit de
sessie hiervoor zijn:
- Uit de sessies lijkt door de oogharen te concluderen dat op dit moment beperkt urgentie is om
op korte termijn nieuwe modelontwikkeling in gang te zetten met het oog op Brede Welvaart.
De al in gang gezette verkenning populatie simulator kan wel bijdragen aan beter zicht op
effecten van doelgroepen. Lessen die SIVMO uit de sessie kan trekken zijn: - SIVMO kan actiever ervaringen delen met betrekking tot modellen en brede welvaart. Bijvoorbeeld
o door voorbeeldcases te maken waarbij van concrete projecten verdelingseffecten in
beeld worden gebracht en deze gezamenlijk te bespreken (kwaliteit, betrouwbaarheid
en plausibiliteit). - Enkele Brede Welvaart indicatoren selecteren die alle SIVMO-partners relevant vinden
en de achterliggende rekenregels delen. Klein beginnen en gaandeweg uitbreiden.
